Watervallen, koffie en thee....

Saibaidee!!
Oftewel hallo of goedendag! Met mij nog steeds alles ok in het zuiden van Laos. Ik ben een heel eind op weg de omgeving van Pakse te verkennen.Sinds ik ben aangekomen heb ik alweer erg veel leuke dingen gezien en gedaan.
De reis naar Pakse was bijzonder; eerst zijn met dank aan sterke engelsman met droge boot naar vast lang gekomen. De boot maakte flink wat water, maar dankzij continue hoosactie zijn wij heel aangekomen. Daarna met een minivan; het VIP vervoer hier. Niet bepaald VIP, aangezien de motor er na een half uurtje mee ophield. Na belactie van onze chauffeur, konden wij op volgende bus overstappen. Dat was erg vol; maar goed wij waren weer op weg. Maar niet voor lang; de chauffeur had behoefte aan lunch pauze. Dus hebben wij nog een 30 min gewacht. Na ruim 3 uur ben ik aangekomen in Pakse.
In mijn vorige hostel was nog een plaatsje vrij; heel fijn. En direct ook mijn volgende actie geboekt; morgen vertrek ik naar Boloven plateau. Ik ga met erg gezellig groep; met David en Jane heb ik de avond ervoor al kennis gemaakt. Een engels stel dat lekker lange vakantie heeft door Azie; wij kletsen wat af.Onze gids komt er soms geeneens tussen. Wij zien veel koffie en thee plantages. Wij zien de planten, en drinken koffie en thee, maar de daadwerkelijke pluk zien wij niet. Daar is het nu geen tijd voor. Daarnaast gaan wij naar aantal dorpjes met minderheden. Bijzondere levensstijl; mannen mogen meer vrouwen hebben ... en zij maken rond hun dertigste hun doodskist al. Die staan dan ook verspreid over het dorp.
Akelige van deze dorpen zijn de vele mijnen (clusterbommen), die nog veelvuldig in de aarde verstopt zitten., Speciale teams zijn deze langzaam aan het opruimen; dit gaat nog ongeveer 100 jaar duren. Wij lopen door dorpje en bereiken stukje bos, waar wij werkelijk om de 2 meter een markering zien voor een bom. Dit is toch wel heel confronterend...wij lopen toch liever weer zo snel mogelijk terug.
Naast koffie en thee zijn er ook vele watervallen in het Boloven plateau. Wij zien er enkele op onze reis; Tad Fan en Tad Lo zijn de bekendste. Bij deze laatste komen wij rond 16.00 uur aan; ik pak mijn spullen in blijf achter. De rest maakt de toch af.
Bij het zakken van de zon bekijk ik Tad Lo nog eens goed. Bij avond eten heb ik gezellig avond, met enkelen Beer Lao's met stel Ieren. De flessen verdwijnen als sneeuw voor de zon....veel gelachen. Maar ik kan gelukkig nog wel maat houden; zij minder. Gaan uiteindelijk in hun kamer nog verder en besluiten ook nog nachtelijk (en gevaarlijke duik te maken). De volgende dag sta ik vroeg op; ik wil lekkere wandeling gaan maken. Dit valt echter een beetje tegen. Het wandelpas gaat niet erg ver (en gezien de bom-ervaring van gisteren, ga ik ook maar niet verder van een pad af). In de dorpjes langs de grote weg, vind ik de sfeer niet echt heel erg leuk. In de middag heb ik mijn olifant trip. Daar heb ik al lang naar uitgekeken; maar dit valt ook beetje tegen. Omdat het water te hoog staat, kunnen wij niet door de waterstromen lopen. Wij gaan dus gewoon over een soort voetpad en lopen zelfs door een dorp heen. Ik voel me wel opgelaten. Na uurtje is het voorbij.
Ik blijf samen met Magnus nog bij waterval zitten totdat de zon zakt. En na makkelijke maaltijd gaan wij naar bed.
Ik sta vroeg op; heb besloten terug naar Pakse te gaan. En net als de hele maand ervoor wel een dagtrip is gedaan, is dat vandaag niet het geval. Ik ga met local bus terug; en dat heb ik geweten. Een trip van kleine 2 uur, kost mij ruim 3.5; ook met dank aan pauzerende chauffeurs en het volladen van het dak vol met bananen. Das nog eens bepakking meenemen.
Terug in Pakse heb ik wel een kamer; die had ik al gereserveerd. Ik leg mijn tas was, en ga nog lekker stukje wandelen door de stad. De buitenste weg loop ik rond; helemaal langs de Mekong. Erg leuk. lekker hapje gegeten, mijn dagboek bijgewerkt en heerlijke douche gepakt. Ik duik vroeg mijn bed in en lees nog eind in mijn boek.

De volgende dag (vanochtend) ben\ ik tegen vijf wakker. Ik pak mijn thuis en neem bij tentje om de hoek kopje t. Ik laat bij andere tentje broodje maken en ga bij hotel op zoek naar een motor. De verhuurder is niet helemaal zeker van mijn motor vaardigheden (het is lang geleden en het schakelen gaat iets anders) maar ik krijg mijn motor mee. Een Honda 100cc. Daarmee rijd ik ruim 40km zuidelijk, om de Wat Phou te bekijken. Heel erg mooi; vooral het uitzicht vanaf het hoogste terras. Ik geniet...
Tegen de middag begin ik aan mijn terugtocht; de ferry gaat niet de hele dag door. Aangezien deze echter alleen op hele uren gaat, en ik om 13.05 uur aankom, besluit ik samen met Duits stel kleine ferry te nemen. Zeer steile en los zand afrit is pittig om te nemen, maar het lukt. En ook het eraf rijden, via een andere boot (los van elkaar), met losse laadplank, vereist wat stuurmans kunsten, maar ik red het. Ik ga weer op weg naar Pakse.
Daar doe ik lekker rustig aan; laat mijn was doen, eet nog hapje, ontmoet Magnus weer en ga nog even langs de markt. En werkt mijn blog bij.
Morgen ga ik ten noorden van Pakse naar klein eiland met veel weef kunsten. En daarna vlieg ik verder naar het noorden; ik ben heel benieuwd hoe het daar is.

Veel liefs,
Wendy