Cultuur, koken en mensen

[Ik loop aantal dagen achter met m'n verslagen. Hierbij een inhaalslag]

Nadat ik ben aangekomen in Phnom Phen regel ik tuktuk. Ik ga naar hetzelfde hostel al de vorige keer. Vanaf morgen heb ik een kamer geboekte maar besloot dagje eerder te komen. Had dit ook aantal keer per mail gevraagd maar nee zeggen blijft lastig. Zelfs per mail. Zonder reactie had ik het eigenlijk wel kunnen verwachten. Ze twijfelen... Maar uiteindelijk hebben ze toch nog een kamer. Deze is net nieuw maar ik twijfel wel beetje. Het is op zolder, achter de bedden van personeel en wasruimte. Op zich prima ruimte maar erg warm onder het metalen dak, geen raam en verf lucht. En de fan werkt niet, maar die gaan ze voor me maken. Maar ik ga er toch niet veel zijn. En volgende dage heb ik wel prima kamer dus ik doe het ervoor. Ik drop m'n tas en ben weg.
Ik ga eens wandelen. Bij elke kruising moet ik weer het aanbod van tuktuk drivers afslaan maar lopen vind ik leuk. Zo zie je meer. Ik loop door erg drukke weg. Oversteken blijft een uitdaging maar uiteindelijk op plaats van bestemming. Rondom het paleis bevinden zich allerlei leuke kunst winkeltjes. Ik kijk vooral veel en koop nog enkele leuke souvenirs. Heerlijk relaxe middag. Na zonsondergang blijf ik langs de rivier. Ik eet ergens hapje en neem tuktuk terug naar hostel. Lees nog wat op het terras en duik m'n bed in.
Vandaag wilde ik vroeg op; het paleis kun je bezoeken in ochtend of middag. Maar ochtend is toch wel erg vroeg. Ik draai me nog keer om en neem de middag. Ik ga weer wandelen. Ditmaal door nog aantal leuk straatjes. Opvallend is dat veel plaatsen een bouwput zijn. Ze zijn hier flink bezig. Bezoek naar een tempel en enkele monumenten. Ditmaal heb ik m'n camera bij me en kan mooie plaatjes schieten van al dat op straat gebeurd. Leuk.
In de buurt van een tempel is het bezaaid met politie agenten. En zwaar beveiligde tent. Geen enkel idee waarvoor. Wel leuk om te zie hoe de agenten allemaal kaart spelletjes spelen. M'n lunch eet ik bij Friends. En plek waar kinderen een opleiding krijgen. En heel gezellig en lekker eten. Ze hebben het goed voor elkaar. Lekker gegeten en op m'n gemak dagboek nog iets verder bijgewerkt. Ik kijk ook nog even bij hun winkel ernaast maar bedwing mezelf. Ze hebben er leuke kookboeken. Maar morgen eerst maar eens zien wat ik ga doen tijdens m'n kookles. Na Friends loop ik naar het Royal palace. Het is bijna twee uur en er staat een mega rij. Dat had ik even niet voorzien. De deuren gaan open en lange rijen vormen zich bij de kassa. Verschillende mensen worden niet toegelaten vanwege ongepaste kleding. Ik ben bijna bij de kassa. Dan kom ik er echter achter dat het paleis niet open is. Alleen de pagode kun je op dit moment bezoeken; de koning is thuis. En dan wil hij geen pottenkijkers. De kosten zijn echter gelijk en maar vooral het grootste gedeelte van het terrein is onbereikbaar. Ik besluit om te draaien. Ik heb tenslotte nog een kans. Of de koning dan weg is, is onbekend. Niemand kan vertellen wanneer hij vertrekt. En ook alle bewakers rondom het paleis vandaag en morgen geven me keer op keer de openingstijden aan. Ik wil alleen weten of het paleis wel / niet open is. Ik laat het voor nu.
Ik loop nog allerlei straatjes rond. Met m'n camera kan ik allerlei leuke taferelen vastleggen. Ik geniet. Ik loop ook nog even binnen hij Daughters. Een winkel / cafe / salon door ex prostitué's gerund. Prima plek om even wat kaarten te schrijven die ik inmiddels ook gevonden heb. En ook leuk om m'n nieuwe souvenirs te bekijken. Ik moet nu wel gaan oppassen. Het moet nog wel in m'n tas blijven passen. Ik weer nieuwe leesvoer bemachtigd. Kan niet zonder; zeker niet met de komende reisdag die eraan zit te komen; drie vluchten op een rijtje.
Tegen de avond loop ik nog langs de mekong. De promenade is gezellig druk. Dit wil ik ook zeker nog een keertje doen met m'n camera. Prachtige plaatjes van mensen.
De dag erna sta ik vroeg op.

Ik heb me ingeschreven voor kook workshop. We verzamelen bij restaurant. Lucky 2, onze gids /chef vandaag is jonge jonge die door Fransman is opgeleid. Hij kan erg goed koken. We starten de workshop in groepje van 9 uit Zwitserland, Duitsland, Engeland, Tokio en new york. We kletsen direct lekker wat. Als lucky 2 klaar is vertrekken we naar de markt. Geld vruchten, vlees, vis en gedroogde spullen. Alles is te koop. We slaan onze ingrediënten in en vertellen naar kookplaats. Op de bovenste verdieping van huis zijn wek stations gemaakt. Ziet er goed uit.
We beginnen met maken van loempia's met carot root (moet ik nog eens opzoeken, schoonmaken van deze vreemde aardappel is echter zeer delicaat; je handen gaan flink jeuken) en zoet zure saus. Als het klaar smikkelen we direct alles lekker op. Lucky neemt z'n tijd; vandaag (zondag) is de enige dag dat hij geen Engelse les heeft om half vier. Dit gerecht is zeker niet m'n favoriet. Ik vind het ook jammer dat we veel gezamenlijk doen. Ik leer beter door te doen. Maar met volgende gerecht, vis amok, kan ik zelf aan de slag. Het bereiden is bewerkelijk maar eind resultaat is geweldig. Een soort van zacht gestoomde curry in bananenblad. En het smaakt geweldig. Na dit gerecht gaan vier man naar huis. Ze hadden halve dag geboekt. Met z'n vijgen klikt het erg goed en we hebben de grootste lol. Ian, Sur, Cédric en Emma. We gaan verder met kip salade met banaan bloem. Smaakt bijzonder. Maar klapper moet nog komen; sticky rijst met mango. Het is heerlijk toetjes ter afsluiting. Tegen half vijf ronden we alles af. We krijgen de recepten mee en worden met tuktuk terug gebracht naar restaurant. Vanaf daar gaat iedereen z'n eigen gang.
Ik loop naar het park tegen over het paleis. Het is zondag en park is vol met families. Ik ga op randje zitten en kijken naar wat er allemaal gebeurd. Het lukt me ook nog om enkele mooie plaatjes te schieten. Ineens staat groepje jongeren bij me. Ze willen graag Engels spreken. Oftewel; eentje wil / kan dat en de rest luistert graag op afstandje. Ik pak m'n foto boekje erbij en laat zien hoe m'n huis en delft eruit. En wat sneeuw is, en hoe plat Nederland is. Ze kijken hun ogen uit. Na half uur z'n de vragen z'n beetje op en verdwijnen ze weer. Gezellig.
De zon is bijna weg en ik ga op zoek naar bar. Eten hoef ik niet echt naar drankje gaat er wel in. Op prachtig centrale plek, uitkijkend op de river promenade en drukke verkeer, geniet ik van biertje. En na tijdje hoor ik m'n naam; Sue en Ian komen nadat me zitten. Wat een toeval in deze enorme stad. We kletsen de hele avond gezellig over reizen en cultuur verschillen. Wat een lief stel. Ik nee meer afscheid en neem tuktuk naar hostel.

[hierbij nog een aanvulling op dit verslag, die ik later heb geschreven....]

De dag erna pak ik vroeg een tuktuk om naar paleis te gaan. Ditmaal is alles open. En aangezien ik zo vroeg ben heb ik m'n eerste plaatjes zonder toeristen erop. De tuin is prachtig en de gebouwen ook, maar het is erg jammer dat je op veel plaatsen niet mag komen. Ruim de helft van de tuin is afgezet en veel gebouwen mag je niet in. Anders dan ik me had voorgesteld. Maar ik vermaak me wel. Genoeg te zien en paar leuke plaatjes te schieten. Ook de silveren pagoda is anders dan ik had verwacht. Maar goed. Ik heb het gezien.
Na het paleis verwen ik mezelf met heerlijk klein taartje en kopje thee. Het tentje waar ik eerder heb gezeten. En daarna wandel nog iets verder richting de heuvel. En zowaar; kom ik weer Ian en Sue tegen. Ze zijn ook bij paleis geweest en op weg naar tempel. Ik wil echter liever stukje lopen dus neem weer afscheid van ze. Via een aantal markten kom ik bij postkantoor en doe m'n laatste kaarten op de bus.
Daarna wil ik wel eens genieten van een massage. In zowel SR als PP zijn veel blinde masseurs. Ik ga op zoek naar de originele organisatie voor een massage. Het ziet er echter beetje vervallen en vaag uit. En er is niemand die me in Engels te woord kan staan. Niet echt aantrekkelijk. Ik loop naar de tweede gebouw van hun, maar hierbij hetzelfde. Ik sla toch maar over. Besluit door te lopen naar Daughters voor hoofd massage. Ik laat me uiteindelijk omkletsen voor een hoofd, gezicht, nek en schouders. Misschien toch niet z'n goede keus. Een massage vind ik altijd het fijnst als het me ontspant. Dat deed deze echter niet. Ze kneep me gewoon in plaats van masseren. En na herhaaldelijk vragen of het zachter kon, lukt dat haar nog niet. Volgens mij had ik toch beter een manicure oid kunnen vragen. Ik liet haar uiteindelijk maar begaan. Het hoofd en gezicht gedeelte was beter en daarmee sloot ze af, dus nog enigszins relax verliet ik Daughters.
De dag heb ik afgesloten in romdeng. Een andere locatie van Friends. Ook hier weer een prachtige locatie met geweldige tuin met zwembad. Redding staat bekend om z'n gewaagde menu. En daar wil ik me wel eens aan wagen. Ik bestel dan ook de gefrituurde tarantula's. Een onaangenaam hapje dat ik na vele verhalen toch wel eens echt wil proberen. Ze worden geserveerd met een goede pepersaus. En omgeven met komkommer en tomaat. Het ziet er zowel angstaanjagend en heerlijk uit. Mede gasten kijken hun ogen uit. Aangezien ik drie toch wel beetje veel vind biedt ik ze met liefde aan, maar niemand durft. Het blijft bij het maken van foto's van m'n bord. Ik begin. De poten zijn harig maar smaken op zich best ok. Soms is de huis beetje taai maar vlees smaakt prima. Het hoofd, met nog wat extra vage tentakels eraan, smaakt hetzelfde. Dit is echter niet te zeggen over het achterlijf. Het ziet er al anders uit na gehalveerd te zijn. En smaakt ook anders: kortweg smerig. Dit laat ok graag aan me voorbij gaan. De kopen en poten van twee tarantula's verdwijnen echter volledig in m'n maag. Ok, maar ik denk toch wel de laatste keer. Deze spinlunch vervolg ik met gewone salade.

Omdat lunch redelijk laat was, beperkt ik m'n avond eten. Ik neem klein hapje in hostel. En neem in de middag ook de tijd om m'n tas te pakke. Het is tijd om Cambodja te gaan verlaten. Jammer!