Vliegen naar Sabah

Het voelt alsof ik er al een hele dag op heb zitten maar m'n reis is nog geeneens halverwege. Ik zit nu te wachten in KL op m'n tweede van m'n eerste vlucht vandaag. Erg slecht geslapen vannacht. Wat betreft m'n maag is dit wel echt m'n ergste Azie trip ooit. Afgelopen dagen niet geweldig maar te doen. Maar vannacht dus weer dolle boel. Vanaf drie uur z'n beetje op toilet gezeten. Zouden het toch die tarantula's zijn geweest?! M'n tas heb ik gelukkig al gepakt maar de twijfel slaat toe. Ik blijf drinken met kleine beetjes per keer. En toch ook maar weer een stopper erin. In de ochtend nog steeds niet beter. Ik heb ook kleine verhoging. En aangezien ik echt een mega dag voor de boeg heb weet ik niet goed wat te doen. Ik vraag enkele mede hostel genoten. Ze vinden me er allemaal nog wel top uit zien. Ja... Dat is dankzij de zon van afgelopen twee maanden. Een dokter om advies vragen is volgens hostel niet mogelijk. Dus ik besluit de maternirty afdeling tegenover m'n hostel binnen. Communicatie is echter zeer slecht. De een wil me direct allerlei pillen toestoppen. De ander wil me aan infuus leggen. Maar wat het is of waarom wordt niet duidelijk. Tot een zuster in gebouw tegen me zegt dat ik er nog goed uit zie, van uitdroging geen sprake is ben ik enigszins gerust gesteld. Ik koop nog snel even wat maxi maandverband voor de zekerheid en begin m'n trip. Eerst bijna uur naar vliegveld. Driver is bezorgd. Hij blijft in z'n spiegel kijken naar gelukkig kom ik zonder ongelukken aan. Ik ben ruim op tijd; advies is 3 uur voor internationale vluchten. Maar daar doen ze niet aan in phnom phen. Twee uur was ruim genoeg. Eindelijk ben ik m'n grote tas kwijt. Goed doorgelabled naar sandakan. Ze zijn wel bezorgd of ik ook al terug ticket heb. Of ik van de aardbol afga. Maar goed. Tas kwijt en dan na douane toch maar ergens wat proberen te eten. M'n maag rommelt maar twijfel nu of het gewoon voor trek naar eten is of nog steeds problemen. Twee sneetjes gaan erin. Gelukkig. Dan nog even wachten en dan.... Nog even wachten. M'n vlucht heeft half uur vertraging. Geen goed nieuws. Dan ga ik namelijk aankomen als m'n volgende vlucht al aan boarden is. Na bijna twee uur weer terug in KL. Ik sprint langs vele passagiers, douane en gate... En dan heb ik nog tijd genoeg. Zeker om dit te schrijven. Nu twee uurtjes naar K. Kinabalu. Niet bepaald easy landing; het zicht en weer is erg slecht. Veel turbulentie gehad onderweg. Maar piloot is goed en zet ons veilig aan de grond. En dan nog boarding card regelen voor m'n laatste vlucht. Ben erg benieuwd waarin ik terecht kom. Zal geen Boeing zijn. Zodra ik aangekomen ben vind ik de balie voor m'n boarding pass. Slecht nieuws; m'n vliegtuig heeft bijna 1,5 uur vertraging. Als compensatie krijg ik bon om iets te eten te halen. M'n maag is nog steeds behoorlijk van slag. Gelukkig is de herhalingstermijn wat afgenomen. Ik kom dus gelukkig elke keer op tijd. Ook nog even stempel halen voor m'n paspoort, geld halen en dan eten zoeken. Het is echter een zeer onlogisch ingedeeld vliegveld. Er zijn verschillende niveaus maar de trappen zijn niet te vinden. Eindelijk gevonden, maar kom ik in verkeerde deel van het niveau terecht. Vreemd. Ik ga maar weer eens terug. Nog maar eens gevraagd; eerst door douane en dan Exchange gevonden. Terug door douane en op zoek naar eten. Bij klein tentje kan ik echter m'n bon niet kwijt. Dus verder zoeken. Steeds meer tenten sluiten en uiteindelijk is alleen Mac nog open. Maar waar is die. Na lang zoeken moet ik nogmaals door douane, naar buiten en dan heb ik m gevonden. Ik probeer iets goed te vinden maar dat is bij Mac lastig. Ik houd het bij kip nuggets. Na drie stuks vind m'n maag het alweer prima. Gelukkig wel weer halve liter water naar binnen. Weer maar eens door de douane en naar de gate. En dan kom ik erachter dat de vertraging is opgelopen naar twee uur. Ik vermaak me met wat spelletjes op m'n mobiel en boek. Gelukkig ben ik niet de enige. Als het goed is zijn er nog 40 mensen die mee moeten in deze propeller kist. Uiteindelijk loopt de vertraging op naar 2,5 uur. Maar dan rond half een ben ik in Sandakan. Taxi's moeten gelukkig blijven wachten op het laatste vliegtuig dus snel ben ik onderweg. Na half uurtje kom ik aan. Een geweldig sjiek en groot hotel. Inchecken en m'n bed in. De volgende dag kan ik genieten van m'n uitzicht. Ik zit op de hoek en heb twee enorme ramen in m'n kamer op de 21ste verdieping. Vanuit hier kijk ik uit op beide kanten van Sandakan en de rivier. Ver weg zie ik de zeemonding. Omdat ik de nacht ervoor slecht heb geslapen die ik rustig aan. Slaap lekker uit en geniet van m'n douche. En bestel ontbijtje roomservice. Heerlijk. In de middag verken ik het centrum van Sandakan een beetje en de mall. Sla water en cola in en koop bij de drogist nog extra ORS. Daar ben ik inmiddels doorheen. In de middag geniet ik van het zwembad. Vanaf de 13e verdieping kijk je vanuit het bad heerlijk uit. Het is echter wel beetje druk; het lijkt wel een familie hotel. Zal ook wel aan de feestdagen liggen. Maar die gaan me toch een beetje voorbij. De avond breng ik door op m'n kamer. Geen uitgebreid kerstdiner voor mij. Ik houd het nog even bij crackers en kaas. Maar met muziekjes en leuke film is het prima avond. De dag erna verken ik het centrum iets verder. Loop de heuvel op en geniet van wat broodjes bij het thee huis op de heuvel. Prachtig uitzicht. Daarna tas pakken en uitchecken. Ik ga naar Sepilok. Een plek in de jungle nabij Sandakan waar verschillende parken zij m gelegen om hopelijk Oerang oetangs te gaan zien.
X wen