Apen in het regenwoud - Reisverslag uit Sepilok, Maleisië van Wendy Voorn - WaarBenJij.nu Apen in het regenwoud - Reisverslag uit Sepilok, Maleisië van Wendy Voorn - WaarBenJij.nu

Apen in het regenwoud

Blijf op de hoogte en volg Wendy

28 December 2013 | Maleisië, Sepilok

Aangekomen in Sepilok jungle resort. Het ziet er allemaal een klein beetje vervallen uit. En vooral erg leeg (het is laagseizoen hier) maar voor de activiteiten prima uitvalsbasis. Met houten boardwalks kom ik overal op het terrein; zwembad, restaurant, receptie. Allemaal omgeven door prachtige jungle tuin.
Als ik m'n spullen kwijt ben verken ik het volledige terrein. Hier kan ik me wel vermaken. Ik kijk ook nog even in de buurt rondom het resort; nog een aantal resorts staan in de buurt. En het orang oetangs centrum om de hoek. Dat staat voor morgen op het programma.
In de avond ga ik naar restaurant. Ik heb laat geluncht dus nog niet erg veel trek. Maar met glaasje cola vermaak ik me prima. Ik maak kennis met Scott uit Australië met wie ik tot sluit blijf kletsen. Daarna m'n bed opgezocht.

In de nacht wakker. Ditmaal gelukkig niet van een rommelende maag maar van regen. En niet een klein beetje regen. Niet voor niets zit ik in een regenwoud. Het komt met bakken uit de hemel. Gelukkig binnen alles op orde. Als het op een gegeven moment iets minder hart gaat val ik gelukkig weer in slaap.
Als ik wakker wordt, eet ik klein hapje en maak me klaar. In de lobby ontmoet ik Scott en samen lopen we naar Sepilok, Oerang Oerang (OO) rehabilitatie centrum. Ticket gekocht en m'n tas in locker gestopt. Alles behalve je camera mag het gebied binnen. We hebben nog ruim half uur voor de voedertijd dus besluiten om film te kijken. In het centrum worden wees OO verzorgd. Ze worden vanuit het hele land hier heen gebracht. De baby's krijgen continue verzorging maar leren zich vooral als OO te gedragen. In speciale 'speeltuin' kunnen ze zelfs leren hoe ze moeten klimmen.
Als ze oud genoeg zijn en vooral als ze in staat zijn te klimmen worden ze in het gebied vrij gelaten. Indien nodig kunnen de altijd terug naar een verblijf. En dat is afhankelijk van het karakter van de OO of ze dat wel of niet doen en wanneer. In het verblijf is voedsel aanwezig maar tweemaal per dag worden ze ook gevoed. En vanaf een groot platform kun je dat bekijken.
De film is klaar en samen met grote horde mensen lopen we over boardwalk naar het voeder platform. Een oppasser zit al klaar met voedsel en snel komen er twee langs om hiervan te genieten. Het is erg druk en soms lastig om goed zicht te hebben maar lukt me nog redelijk. Na tijdje beginnen mensen af te druipen waardoor meer ruimte komt. En gelukkig is spektakel nog niet over. De grote baas komt ook even langs. Deze OO is opgegroeid in het wild maar heeft nu z'n plekje veroverd in het centrum. En een van de jonkies komt ook. Het wil vooral nog meer bananen uit de mand van de oppasser maar die weet z'n grijp grage handjes goed te omzeilen. Het is geweldig om allemaal te zien. De rust die ze uitstralen als ze iets doen. En de manier waarop ze zich verplaatsen. Aan of op dunne touwen, met armen en benen. En dan de flexibiliteit; geen standje is te gek. Hangend aan z'n benen, met tros bananen in ene hand kun je heerlijk onderste boven genieten van dit geweldige hapje. Ik kijk m'n ogen uit.
Het wordt helemaal leuk als er verschillende makaken langs komen. Daar zitten ook paar hele kleintjes tussen. Die stoeien wat af. Vechten om fruit en zijn vooral op allerlei manieren elkaar aan het sarren. Ze lopen overal over heen, zelfs mede apen. Erg grappig om dit te zien.

Tegen elf uur verdwijnen alle apen. Ik loop terug en verzamel al m'n spullen weer. Ik loop terug naar m'n kamer om nog meer water in te slaan. Het is behoorlijk warm en vochtig. Ik sta niet onder de douche, maar daar lijkt het soms wel op.
Bij ander resort neem ik lunch en daarna loop ik door naar rainforest Discovery centrum. Mooie paden in geweldig groot park en veel informatie borden met info over vogels, planten en beesten. Vooral leuk is de canopy walk op ruim 20 meter. In het begin is het enorm rustig maar tijdje later komen veel families binnen. En ondanks de vele borden met 'stilte' wordt het erg druk. Of dan vogels nog langs komen lijkt me sterk. Na de canopy loop ik nog wat paden langs. Bij klein zijpad vind ik de grootste boom van het park. Geweldig. Hier is het weer erg rustig. Fijn. Ik loop nog tijdje rond en loop rond vijf weer richting m'n resort. Het is langs de centrale weg naar sepilok centrum. Het is erg rustig op de weg. En dan ineens zie ik enorme groep honden voor me. En met eng verhaal van m'n gids uit Myanmar in m'n achterhoofd ben ik niet van plan door deze horde te lopen. Ik kan nog niet goed zien hoe ze zich gedragen. Ik besluit terug te lopen. Ze komen me achterna. Ik vind het erg behoorlijk eng worden. Ik probeer auto's tegen te houden maar de meeste rijden door en er staan weinig huizen langs de weg. Dan stopt gelukkig wel een auto. Opgelucht mag ik instappen. De honden zijn inmiddels bijna allemaal verdwenen maar gelukkig zit ik veilig in een auto. Ik wordt bij resort afgezet; ze werkt daar toevallig. Blij dat ik weer thuis ben. En al die los lopende honden zijn toch echt niet m'n ding.
In m'n kamer duik in onder heerlijke douche. Op weg naar het restaurant hoor ik dat ik net de 'huis' OO heb gemist. Eentje uit het centrum weet z'n inmiddels inmiddels naar resort. Jammer! Maar ik zie wel twee 'hornbills'. Geen idee hoe ze in Nederlands worden genoemd naar prachtige vogel met soort van hoorn op z'n snavel. Het is prachtig setje alleen jammer dat het al zo donker is. Ik eet samen wat met Scott en ga vroeg naar m'n kamer. Wil graag nog even schrijven.

Ik neem ontbijt in resort. Is niet al te best en buffet. Ik houd het daarom bij toast. Wel leuk om de huis orang oetang nog even mee te pakken. Hij zit op het dak van de receptie. Hij is opgegroeid in het centrum maar komt bijna wekelijks bij ons resort langs. Hij kijkt behoorlijk verdrietig uit z'n ogen. Het is wel oppassen; hij schijnt wel eens uit te halen en is erg dichtbij. Spannend maar zeker leuk. Daarna pak ik m'n spullen en ga naar OO centrum. Vanaf daar vertrekt een shuttle bus naar probiscos monkey centrum. Gelukkig pas ik er nog net bij; we zijn met 11 man. Na ruim half uur komen we aan bij centrum. Ik ging er vanuit dat je gewoon zelf kon rondlopen en aan het eind van de dag de shuttle weer terug kon nemen. Maar niets is minder waar. De verschillende onderdelen van park liggen erg ver van elkaar af. Hierdoor is het nodig dit met auto te doen. De shuttle bus is dus in centrum ook m'n vervoer. Eerste stop is voeder platform B. Dit centrum is veel minder strikt dan Sepilok. Tas en alles erop en eraan mag ik gewoon meenemen. Hoeveelheid spam is echter veel groter. In eerste instantie nog geen probiscos (de neusaap, vernoemd naar ons Nederlanders wegens onze grote neuzen

  • 28 December 2013 - 15:37

    Mam :

    Hoi wen ik heb genoten van je verslag met die neusapen en straks kan ik zelf die apan bewonderen geweldig is dat ik verheug mij er op.alleen die groep honden was niet zo fijn gelukkig stopte er toch nog een auto voor jou.ik ben de dagen aan het aftellen en dan zijn we bij jou in dat mooie land en genieten we samen verder voor straks lekker slapen en morgen gezond weer op liefs mam pap xx

  • 28 December 2013 - 18:12

    Krista:

    Hoi Wendy,
    Leuk om je belevenissen weer te lezen. Veel gereisd de afgelopen week! Leuk dat je voor een kerstkaartje op het werk had gezorgd! Al zul je daar wel niet zoveel van de kerst hebben meegekregen. Nog veel plezier!
    Groetjes,
    Krista

  • 01 Januari 2014 - 17:47

    Merijn:

    Ha Wen, nou ik ben weer helemaal bij hoor! Wat een avonturen weer, sjonge. Blij dat alle tricky situaties wel goed aflopen steeds.. Houden zo, hoor je me?! Hartstikke bedankt voor je onverwachte kaart en gelukkig nieuwjaar!! Alle goeds voor 2014, ook van Mark. Liefs, Merijn

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Wendy

Reizen is een grote passie. En zodra ik kan, pak ik mijn rugzak en ga ik op pad. In Azië heb ik al vele avonturen mogen beleven, maar sinds 2014 heb ik ook Zuid Amerika leren kennen. En hopelijk nog veel meer van deze wereld.... Met deze dagboeken houd ik je op de hoogte van mijn avonturen

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 314
Totaal aantal bezoekers 65784

Voorgaande reizen:

08 November 2015 - 22 November 2015

Op safari in Zuid-Afrika

18 Oktober 2014 - 07 November 2014

Naar de jungle van Suriname

01 November 2013 - 27 Januari 2014

Mijn grote Azie avontuur

14 November 2010 - 18 December 2010

Laos en Cambodja

14 November 2007 - 13 December 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: