Luang Prabang, Bangkok, Dusseldorf...Delft

He hoi,

Het is alweer een paar weken geleden dat ik op een goed besneeuwd vliegveld ben aangekomen. Toch wilde ik jullie de laatste dagen van mijn Laos trip niet onthouden.
En daarom vanuit Delft alsnog een update.

Samen met Yo ben ik aangekomen in Luang Prabang. Mijn vorige hostel was vol, dus ben ik op zoek gegaan naar een andere plek. En wij hebben er een gevonden; zo goed als naast de Utopia bar.
Een betere plek om de laatste Laos dagen door te brengen is er niet. Met je voeten vooruit, uitkijkend op de met groentetuinen bezaaide overs van de Nam Khan, heerlijk genieten van een Banana Booster! Erg goed

De zon heeft inmiddels plaatsgemaakt voor lage bewolking en af en toe gigantische buien. Maar dat mag de pret niet drukken; ik loop nog steeds in t-shirt rond in Luang Prabang.
In Meua Ngoi hebben Yo en ik kennis gemaakt met Naomi en Sairi; 2 Japanse meiden. Sairi werkt als vrijwilliger als leerkracht op een basisschool in LP.
Samen met Yo maak ik een afspraak met haar; wij mogen bij haar school langskomen voor een rondleiding.
Dit is heel bijzonder en haar collega's vinden dat ook. Zij zijn heel trots om hun klas te laten zien. En ook de kinderen doen hun best om onze aandacht te krijgen.
Wij worden tijdens de pauze heel hartelijk onthaald in de bibliotheek; de enige ruimte die tralies heeft. Leesboeken zijn nog zeer uitzonderlijk op een school.
Siari is zowel leerkracht, maar zet zich ook in voor het schrijven van lesmateriaal. De meeste leerkrachten geven les, letterlijk gebaseerd op de lesboeken.
Hierin ontbreekt echter veel structuur en een opbouw van de inhoud. Het niveau van de stof, verschilt enorm per les. Sommige onderwerpen zijn er ineens, zonder enige opbouw en uitleg.
Wij hebben verschillende lesboeken bekeken en daarin komen wij gewoon echt fouten tegen. Het meeste vervelende is dan nog dat de meeste leerkrachten daar zelf ook niet veel anders van kunnen maken.
Zijn gaan blind af op de inhoud van de boeken. Er zijn dan ook nog steeds heel veel kinderen die de basisschool niet af kunnen maken.
Op deze school zijn vijf eerste klassen en slechts een laatste klas. Sairi probeert zich deze jaren dan ook zoveel mogelijk in te zetten om dit aan het licht te brengen en nieuw materiaal te schrijven. Een hele opgave...
Ondanks de wetenschap van deze zaken is het heel bijzonder om al deze kinderen zo hun best te zien doen in de klas. Als Sairi voor de klas gaat staan, laten zij uit volle borst horen wat zij allemaal geleerd hebben. Een bijzondere ervaring.

In de pauze gaan wij met Yo, Naomi en ik een hapje eten bij Utopia. Daarna gaat Naomi naar het klooster voor haar Laos lessen van de monniken. Wij ontmoeten Sairi weer, maar nu bij de hoge school van Luang Prabang. Zij volgt hier zelf Laos les.
Zoals zij al vertelde, is het wel elke afwachten of haar docent aanwezig is. En ook deze middag is hij te laat, maar na een telefoontje laat hij zich dan toch zien. In de tussentijd hebben wij de bibliotheek mogen zien.
De studenten daar zetten meteen een kopje thee voor ons en vertelde hun verhaal. Zij zijn heel erg geïnteresseerd in onze levens en willen erg graag engels praten. Dit is echter toch nog steeds geen bekende taal voor de meeste van hen.
Via Siari, die wel wat engels spreekt, maar er toch ook moeite mee heeft, gaat het van Laos naar Japans. En dan kan Yo het van Japans naar engels vertalen...Das nog eens een internationaal gesprek.

De docent van Siari verschijnt en wil graag nog meer van de school laten zien. Wij gaan langs een aantal gebouwen en komen uiteindelijk uit bij de directeur. Zitten wij daar ineens... Zijn secretaresse zet direct een kopje thee voor ons neer.
Ook weer via Laos, Japans naar Engels bespreken wij met de directeur de wensen voor de komende jaren. Een groot bord in zijn kantoor is gevuld met beleidsplannen en prognoses voor de komende jaren.
Zij gaan zich inzetten om meer studenten te laten afstuderen en meer studenten aanwezigheid te genereren. Een goed streven lijkt mij. Op welke manier zij dit gaan realiseren is echter nog niet helemaal uitgedacht.

Door de stromende regen lopen wij aan het eind van de dag het schoolterrein af. Het is heel bijzonder om deze scholen van dichtbij te mogen bekijken.
Gezien de regen ga ik niet naar de hoofdstraat lopen, maar blijf dichtbij mijn hostel. Ik lees nog een boekje bij Utopia en eet lekker hapje bij House; een restaurant met erg vriendelijke bediening, waar ik een geweldig salade heb gegeten.
Yo en Sairi sluiten later ook nog aan. Na heerlijke avond, duik ik mijn bed in.

De volgende dag is de regen er gelukkig niet. Ik loop vroeg naar het centrum, waar ik een kleine ontbijt eet aan de hoofdstraat. Daarna loop in langzaamaan naar Tamarinde voor mijn kookles.
Als iedereen aanwezig is vertrekken wij met Joy met 2 tuktuks naar de grote markt. De eerste handel begint hier om 5 uur; op dit tijdstip is er nog genoeg te doen, maar de grootste drukte is weg.
Joy is zeer bekend op de markt en kletst met vele kooplui. Wij mogen ook erg veel proeven; poffertjes van rijst en groenten en allerlei snoepjes van rijst en suiker. Ook zijn de geuren en kleuren niet te 'versmaden';
de gefermenteerde vissaus (liefst van enkele maanden oud), vis en vlees in alle soorten en maten, cavia's, kikkers en gedroogde vleermuizen en eekhoorns. Het is weer een bijzondere belevenis op de markt te zijn.
Nadat deze rondleiding gaan wij met de busjes op weg naar de kookschool; deze ligt een eind buiten het centrum van LP. Op een groot landgoed is een prachtige school aangelegd; bij een vijver, is een restaurantje, bbq plaats en kook plaats aangelegd.
Enkele trapjes daarvandaan is de 'wasstraat' waar alle gebruikte spullen direct afgewassen worden. Wij krijgen allemaal een schort en tafel, met ieder eigen messen en vijzel. Elke keer laat Joy zien wat wij gaan maken.
Daarna mag iedereen zijn ingrediënten bij elkaar zoeken en aan de slag gaan. Terwijl de sticky rijst op staat, maken wij met op de bbq geroosterde pepers, aubergine en tomaten een sausje.
Vervolgens mag iedereen een kruidenmengsel maken, waarbij een vis gedaan wordt in bananenbladeren; weer een nieuwe techniek geleerd. Ook frituren wij een kip - kruiden mengsel ingepakt in een citroengras stengel.
En tot slot maken wij een stew van buffel vlees.
Als alle gerechten gereed zijn, wordt de tafel gedekt en smullen wij alles heerlijk op. Deze variant van buffelvlees is toch iets minder smakelijk dan in Meuai Ngoi; veel taaier. Maar alle andere gerechten smaken heerlijk.
Wij sluiten de dag af met een toetjes van vruchten met zoete paarse sticky rijst. Nadat onze buikjes helemaal rond gegeten zijn, vertrekken wij richting centrum. Het was een geweldige dag.

En dan nadert de laatste dag in Laos. De hele dag doe ik lekker rustig aan; geniet nog van de stad met heerlijke wandeling. Neem nog een heerlijke Banana booster bij Utopia, waar ik ook Dan nog tegen het lijf loop.
Mijn avond sluit ik af met de aankoop van een prachtig schilderij en etentje. Daarna terug naar hostel om mijn tas te pakken. Nog een nachtje..
Om vijf uur gaat de wekker, half uurtje later wordt ik opgehaald. Ik had verwacht op het vliegveld mijn laatste kip nog wel uit te kunnen geven, maar dat is niet het geval. Daarom een ´flinke´ donatie gedaan aan het rode kruis.

Met een korte vlucht van bijna 2 uur kom ik aan in Bangkok. Ik wordt opgewacht door reisbureau; mijn taxi laat echter nog lang op zich wachten. Als ik in mijn eentje in de mini van stap en over de grote snelwegen naar het centrum van Bangkok rijd,
heb ik direct al heimwee naar Laos. vandaag is er een processie in de straten van Luang Prabang. Die ga ik missen...
Mijn hotel is groot en luxe, maar sfeerloos. Ik loop een eind door de straten en besluit uiteindelijk een bus te pakken. Daarna een overstap op de skytrain, op weg naar winkelcentra.
Hier wordt ik geconfronteerd met kerst, door de luide klanken van Maria Carey. Ik struin door de vele verdiepingen, waar ik weinig keuzes kan maken. Tegen het eind van de middag neem ik de trein en bus weer terug naar mijn hotel.
De avond is saai, maar het uitzicht is prachtig. Mijn kamer heeft een enorm raam met uitzicht op de stad. Als de lampjes aangaan neem ik nog een douche en duik ik vroeg mijn bed in.
Na ontbijt wordt ik opgehaald; aangekomen op vliegveld heb ik nog ruim de tijd, aangezien mijn vlucht is vertraagd. Ruim 16 uur later kom ik aan op Dusseldorf. Er is sneeuw en het is koud....


Nog steeds komt Laos elke dag wel even
langs in mijn hoofd.
Ik heb geweldig genoten van dit land en deze reis! Laos is een land met hele lieve mensen, mooie natuur en prachtige cultuur. Het heeft op mij een enorme indruk achtergelaten!

Liefs,
Wendy