Terug naar lager gebied

Heerlijk dagje relaxen. We doen rustig aan in de ochtend. We nemen de late shift van het ontbijt en aangezien het personeel de hoeveelheid bezoekers (ongeveer 14) tegelijk niet aan kan, wordt het een erg late shift. Maar het kan deze ochtend. Het enige dat op het programma staat is een 'excursie' richting bakker. Het stadje is niet veel, we hebben weinig tijd en na de trekking fijn om te ontspannen. Dus na de excursie (georganiseerd door Katrien) waar we heerlijke (ze zien er in ieder geval heerlijk uit, maar of ze ook zo proeven blijft de vraag) cakes, koekjes ed meenemen. Bij wat stalletjes nog wat mini mandarijntjes (heerlijk zoet) en groene sinaasappelen (wel rijp en ook heerlijk zoet) gekocht en toen terug naar hostel. De veranda is fijn; pootjes omhoog en boekje erbij. Ook nog ff langs bij internet cafe en de ochtend is goed besteed.
Tegen 11 staat de tas klaar voor de volgende etappe. We gaan naar station van Kwaukme. Als de trein om 12 arriveert kunnen we plaats nemen in de upperclass. Niet bepaald evenredig aan de eerste klas van de NS maar prima! Bijzonder gegeven is wel dat de stoelen 180gr kunnen draaien zodat niemand tegen de rijrichting in hoeft te zitten. Ronald en ik blijven echter gezellig met Marco en Katrien zitten.
Het is een zeer bijzondere trein rit. Snelheid gaat niet ver boven de 20 km/hr uit. En soms is het alsof we op een hobbel wagen zitten. Alle hoeken van de wagon zie je. Maar het uitzicht is prachtig zeker als we in de buurt komen van het Gokteik viaduct. Voor lange tijd de hoogste stalen brug in de wereld. Gebouwd in 1901 en 318 ft (Lonely planet geeft info niet in meters) hoog. Prachtig!! En als we allemaal uit het raam hangen kunnen we de constructie en die hoogte erg goed ervaren.
Na nog vele korte stations stops komen we na ruim vijf uur aan in Pyin Oo Win (uitspreken als pjiowin). Deze stad ligt op hoogte waardoor het voor de Engels vooral gebruikt werd als buiten verblijf. Dit is te zien aan de grote hoeveelheid koloniale gebouwen.
Na kleine opfris buurt vertrekken we naar restaurant. Te voet; wel lekker om even stukje te lopen na hele dag te zitten. We vinden redelijk toeristisch restaurant maar we houden het wel bij de Birmese keuken. Samen met de mannen, Marco, Katrien en de meiden Jeanette en Corrie hebben we een gezellig 'candle light diner' waar we ook genieten van echte Birmese wijn, die prima smaakt voor deze entourage. Genoten van botervis met selderij, kip met cocos en basilicum of varken curry. We genieten en spreken af om dit over aantal dagen nog eens over te doen. De rekening is ook decadent. Voor het eerst in Myanmar moet we bijna 10 euro pp afrekenen...
Met dank aan goede Engelse taal van ober ook met hem nog gekletst. De chef was 24 jaar en heeft in afgelopen 5 jaar alle keukens uit Azië geleerd bij verschillende restaurants. En het resultaat mag er zijn; het Terrace resort is een aanrader.

Na klein wandeling terug nog wijntje (ditmaal Franse omdat Birmese op was) gedronken. En daarna m'n bed in in geweldige kamer in optimaal resort.

We hebben weer alleen de ochtend om iets te ondernemen. Bloemen zijn het ding in deze stad evenals de taxi's met paard en wagen. We laten de tuinen echter links liggen evenals de taxi's. We lopen een klein rondje langs de straten met vervallen glorie. De ooit prachtige statige panden hebben minimaal een likje verf nodig.
Na ruim 2 uur terug in hotel. Tas pakken en weer gaan. We gaan naar Mandalay; zee niveau. We gaan dus weer de warmte in. Afgelopen avond voor het eerst m'n fleece aangetrokken.

Als iedereen er is verdelen we ons onder 7 taxi's. Ik sluit aan bij Richard en Jack. Onze chauffeur is soort van opperhoofd van alle taxi's. Hij rijdt vooraan en regelt de boel. Als echter 1 van de taxi's een lekke band heeft rijden we flink door. Om vervolgens toch te stoppen om na te gaan wat er aan de hand is. Hij geeft andere taxi de opdracht om terug te gaan. Klein detail; linker en rechter weg helft zijn flink stuk gescheiden van elkaar. En dan met Marco aan de linker kant van de weg (stuur rechts) is dat voor hem een heel spannend ritje. Als de band geplakt is en iedereen weer bij elkaar kunnen we verder richting Mandalay. Met zeer weinig geduld en veel getoeter gaan we langs alle mede weg gebruikers. En met seintje van 3 vingers in de lucht (waar ken ik dat van) volgt de rest.
In Mandalay komen we aan tegen 2 uur. In prachtig aangelegde tuin met zwembad. Alleen is m'n kamer het meest smerig van hetgeen ik tot nu toe heb gehad. En aangezien m'n wasbak ook nog flink lekt vind Cora het tijd voor nieuwe kamer. En wat voor eentje. Van smerigste naar meest grote en luxe. Beetje vreemd maar wel heel erg fijn.

Na lunch in hotel gaan we op pad. Het is een grote stad en we willen veel zien. Met groep van zeven gaan we op zoek naar de bamboe haven. De weg duurt echter erg lang. Iedereen zwaait en begroet. Alle leeftijden,van alle kanten worden toegeroepen. Alsof we beroemd zijn. Het blijft een zeer bijzondere gewaarwording. Langs vele kleine winkels, fabriekjes (staal, hout) komen we aan in de bamboe verwerk wijk. En wat voor een wijk; hier wonen de aller armsten. Klein hutjes met veel kinderen, kippen, ganzen, honden en varkens. Maar ook hier alleen maar vrolijke gezichten. We mogen overal kijken. De foto's worden veel gemaakt. Uiteindelijk komen we bij de Ayeyarwaddy rivier aan. Ook hier alleen maar bamboe. Op bamboe hutjes leven ze op en naast de rivier. En met de zakkende zon kunnen we prachtige plaatjes maken.
Daarna is het snel donker. Bij sjiek hotel regelen we een taxi. En in ons hotel terug gekomen eten we daar een prima hapje. In m'n heerlijke kamer lekker douche gepakt en dit geschreven. Samen met Katrien heb ik een leuk programma in elkaar gezet (georganiseerd door KW travel) dat we morgen gaan doen. Met groep van 9 laten we ons langs enkele highlights brengen zodat we zoveel als mogelijk kunnen meepakken. Ben heel benieuwd.

Tatah voor nu
Wen