Thuis bij Kheang

In de ochtend hebben we rustig aan gedaan. Lekker geslapen, prima kamer en lekkere douche. In de ochtend ontbijt en WiFi. Dus weer verder op zoek naar verblijf plaatsen. En bijblijven. Daarna gezocht naar busstation en vertrektijden en rondje markt gedaan. Dan terug naar hotel waar we om 12 opgepikt werden. Naast ons hotel hebben we ook Emma opgepikt en in 20 min waren we bij Kheang. We werden ontvangen door haar man Don. Een Amerikaan met wie ze 2 kinderen heeft; dochter Ahn van 7 en zoon van negen.
Don vertelt beetje wat de planning is en wat de regels zijn. We moeten oppassen voor slangen dus altijd licht gebruiken. Ook douche deur altijd sluiten zodat er geen beesten binnen kunnen komen. Don praat graag en heeft veel meningen die hij graag wil verkondigen. De plek waar we van plan zijn te blijven na kompong Cham vind hij helemaal niets. We laten het voor nu even voor wat het is.
Lauren en ik krijgen zeer ruime cabin met tweede bedden met klamboes. Voordat we een wandeling gaan maken in de dorp (vooral in de velde er omheen) krijgen we een geweldige lunch voorgeschoteld. Kheang wil haar bezoekers echt Cambodjaans eten geven dat we niet zo vaak in restaurants tegen komen. En dat lukt goed. Varkens stukjes met allerlei kruiden met rijst. Geweldig!
Na uitgebreide kennismaking met andere bezoekers; Suzan en haar man, Emma, lauren en ik gaan we op pad. Ze geven aan dat slippers prima zijn om te wandelen maar al snel had ik graag gewild schoenen aan te hebben. We lopen door allerlei wildernis langs de velden. Scherpe struiken, modder en vooral rode bijtende mieren komen we vaak tegen. Maar dat is allemaal bijzaak voor hetgeen we tegen komen. Elke boom of struik bevat een vrucht, bast of blad dat gebruikt wordt in de keuken of voor medicijnen.
We zien veel rijstvelden. Inmiddels weet ik dat er veel verschillende soorten rijst zijn. En dat deze ook nog kort of lang op het veld staan. De kwaliteit hiervan verschilt. Ook het seizoen waarin het geoogst wordt. Nu is oogst seizoen. Dit wordt soms nog met de hand gedaan maar boeren zijn nu ook in staat om machines (incl werker) in te huren. En het scheiden van de rijst korrels van de rijstplant, evenals het scheiden van de rijstkorrel van z'n bast wordt veelal machinaal gedaan in grote fabrieken.
We komen veel palm bomen tegen die gebruikt worden voor maken van palm suiker. Kheang gebruikt dit erg graag in de keuken. We komen ook nog door het erf van haar moeder waar jonge fransipan bomen staan. Deze bloem wordt gebruikt voor export naar Vietnam. Maar soms gedroogd en gebruikt als thee voor zwangere vrouwen. Ook zien we veel koeien. Deze worden niet gebruikt voor de melk. Alleen voor de slacht. Boeren (eb soms hun kinderen) zorgen ervoor dat ze niet aan de rijst eten. Alleen geoogste velden mogen ze op. En buffalos komen we ook veel tegen. Deze mogen wel loslopen in / rond het dorp. Deze worden gebruikt voor de verloop van kalven. Ze worden niet vaak meer ingezet op de rijstvelden. Machines hebben dit werk overgenomen. Bij de waterkant zien we aantal boeren bezig met hun machines. Leuk details is dat dezelfde motor wordt gebruikt voor de omploeg machine in het veld. En na het verwisselen van de wielen wordt dezelfde motor gebruikt voor een kleine vrachtwagen voor het vervoeren van oogst.
Tegen vijf komen we terug thuis. Kheang duikt de keuken in. We wassen ons een beetje (het is inmiddels afgekoeld en ik heb toch niet z'n zin in mandi bak douche (koud water bak)). Dus doe het gewoon met washandjes ed (dankjewel Katrien!).
Terug bij huis is Don terug. Inmiddels begin ik me iets meer te irriteren aan deze man. Ik ben niet de enige. Zowel Emma en lauren geven met blikken aan dat ze het er ook niet mee eens zijn. Het is een oudere vent die de hele dag beetje op z'n brommer rijdt en rookt en z'n kinderen en vrouw alles laat doen. Hij was een docent op een school waar Kheang hem heeft leren kennen. Ze had een goede baan in Phnom Phen maar hij wilde naar dorp. Ze is opgegroeid hier en kent dus de omgeving en de manier van leven maar het was zo te horen niet haar eerste keus. Daarnaast is hij erg ongeduldig met ons en z'n kinderen. Schreeuw veel tegen hen. En voor ons wil hij perse dingen regelen die soms geeneens nodig zijn. Kheang is een hele lieve vrouw waardoor het een zeer waardevol bezoek is. Maar hij mag wat mij betreft weg zijn.
Voor het eten komt de moeder van Kheang langs. We kunnen haar alles vragen over haar leven en ook de periode van de khmer rouge. Wat me vooral bijblijft is dat het in het platteland zeer anders is geweest dan in de stad. Hier was de khmer rouge al veel langer aanwezig. Kheang heeft ruim een jaar in kamp gewerkt terwijl haar moeder dacht dat ze gewoon naar school ging. Hard werken zonder voldoende voedsel. Zware jaren. Alles oogsten moesten worden verdeeld. Iedereen in het dorp heeft elkaar geholpen om die periode. Maar ook van hen horen we dat het nog steeds niet goed zit. De dorps chief was vroeger prima vent. Nu is hij aangesloten bij CPP waardoor hij vreemde vragen gaat stellen. De steen fabriek naast hun huis is bezet door CPP. En Kheang is verplicht om allerlei gegevens aan hem door te geven. Oftewel weer veel informatie gekregen over de horrors in dit land. We danken haar moeder en kletsen nog verder met elkaar. We zijn enigszins op onze hoede want Don bemoeit zich echt overal mee. Met eten verdwijnt hij gelukkig. En dat is weer geweldig. Ditmaal een viscurry met veel kokosnoot en een ingemaakte salade erbij. En elke maaltijd wordt afgesloten met verse ananas.
We duiken er vroeg in. Het is erg donker en indekken genoeg opgedaan. En zonder elektriciteit is het zowieso wennen om je weg te vinden. M'n tas had ik beter kunnen uitpakken in het licht