Mount Popa

Na drie geweldige dagen in Bagan (complete verhaal volgt nog, maar ven nog niet helemaal bij) is het tijd dit tempel rijk te verlaten. We gaan op weg richting Kalaw, met nog een tussenstop in Meiktila.
Aangezien zowel de stad Meiktila en het hotel niet veel soeps zijn, hebben we veel tussenstops om de dag volledig te vullen. In maart van dit jaar zijn er rellen in deze stad geweest tussen moslims en boeddhisten, waarbij ruim 40 mensen om het leven zijn gekomen en duizenden hun huis zijn ontvlucht. Inmiddels is het rustig en veilig, al is er nog wel een avond klok van toepassing.

We zitten net goed en wel in de bus (ditmaal een hele luxe, met een rijd van 2 om 1 stoel) en we hebben de eerste stop. We lopen door een klein dorpje. Dit soort uitstapjes vind ik om te smullen. Ondanks dat het soms wel iet wat ongemakkelijk is om met groep camera grage westerlingen z'n dorp infiltreren je ook wel echt even contact kunt maken.
Veel schattige kindjes die allemaal graag je willen begroeten. En ik mag van iedereen foto's maken en ze vinden het ook nov geweldig om deze terug te zien. Toch anders dan in andere landen waarbij ze er al vanuit gaan dat ze ze terug gaan zien en ook al handjes opsteken voor geld. De toerist is hier echt nog niet heel bekend. Mensen zijn veel pinda's aan het rooien, van de wortels aan het afplukken, veevoer aan het maken. Veel erven vol ossen, varkens en kippen. Deze ene kar na de ander moeten we door de smalle straatjes laten passeren. Er is ook nog ergens een kalfje net geboren. Ik kijk m'n ogen uit! En hierdoor raak ik samen met Neel redelijk achter op. Maar gelukkig kunnen de mensen ons duidelijk maken waar onze groepsgenoten zich bevinden. We zitten niet veel later weer in de bus.
Kort daarna stoppen we bij een toddy familie. Deze familie maakt verschillende producten uit de toddy palm. Een palm die lijkt op reguliere palmboom maar blijkbaar toch iets anders is. Een Nederlandse vertaling voor toddy krijgen we dan ook niet helder.
Vanuit de stengels van de bladeren wordt een soort nat verzameld. De zoon van de familie klimt met souplesse die boom in om ons dit te laten zien. Deze suiker wordt verhit en aangebakken waardoor een soort stroop schattig mengsel ontstaat. En als dit stolt kunnen er bolletjes van wieden gedraaid. Deze worden verkocht als snoepjes voor na de maaltijd. Blijkbaar is het erg goed voor de maag darm flora. Maar ik waag me er vandaag toch nog niet aan. Afgelopen dagen op witte rijst en toast geleefd dus kijk nog beetje uit.
Op ander plekje in de farm wordt een sterke drank gedestilleerd vanuit deze suiker. Pittig goedje!
En om de hoek zien we ook nog een os een soort van vijzel bedienen door rondjes te lopen, waarbij pinda's tot olie worden gemalen. De pinda, sesam en mais groeit in dit gebied. Andere producten kunnen niet groeien op deze droge grond. We zijn nog steeds in het droogste gedeelte van Myanmar. Tot op heden ook nog geen trui aan het gehad. Een heel enkele keer een longsleeve in de avond maar veelal hele dag korte broek met T-shirt.

Rond elf komen we aan bij Mount Popa. Het is een vulkaan van ruim 1500 meter. Naast Popa is een kleine uitstulping, Taung Kalat, die je kunt beklimmen. Vanaf een afstandje ziet het erg goed uit. Een steile berg met trappen rondom en stoepa's op de top. Enige waar we rekening mee moeten houden zijn de makaken die de trappen bestieren. Allen met camera en waterfles stevig in de hand de 777 trappen op. En ook deze berg, net alles Mandalay Hill moeten we blootsvoets betreden.
Ondanks de vele waarschuwingen vallen de apen met erg mee. Ze worden meer dan voldoende afgeleid door lokale toeristen die ze uitdagen en voeren. Tijdens de beklimming komen we verschillende bellen tegen van de nats. Dit zijn geesten van voorouders, en belangrijke personen uit het Birmese religieuze en mythische verleden. En om deze geesten gunstig te stemmen is aanharden geen rood of zwart te dragen. Daar ga ik met m'n zwart short...
Na een klein 45 min komen we boven aan. Door de warmte toch een behoorlijke klim. Uitzicht is mooi maar de pracht en praal op de top is minder m'n smaak. Het boeddhisme wordt op veel plaatsen zeer kitscherig uitgedragen. We blijven dan ook niet boven. Na heerlijke lunch in de buurt gaan we verder.

Ook in de middag gaan we nog langs een dorpje. In dit dorp zijn de huizen veelal gemaakt van hout. Het vorige dorp van bamboe.
We komen 2 schooltjes tegen. Bij eentje (ik loop weer achteraan in de groep) wordt ik uitgenodigd op de stoel van de docent plaats te nemen. En worden klassikaal in Engels enkele vragen aan het gesteld (waar kom ik vandaag, hoe oud ben ik, hoelang ben ik hier, wat is m'n naam). De kinderen zitten gebiologeerd naar me te kijken. Ik mag een foto maken. En op dat moment neemt de docent het over. De hele klas loopt uit om samen met mij op de foto te gaan. Geweldig!
Even later ontwricht ik nog een hele kleuter klas door even om het hoekje te kijken.
Ook hier weer prachtig om te zien hoe vriendelijk je begroet wordt en je met handen en voeten lol kunt hebben met elkaar. Na mooi blokje stappen we weer in en kort daarna komen we aan in Meitkila.
Hotel is eenvoudig doch prima. Met de vier mannen en Katrien gaan we hapje eten bij Honey. Ook hier wordt de bestelling met gebaren gedaan. Helemaal hilarisch zijn z'n onderonsjes met Jack om duidelijk te maken dat de garnalen op zijn en hij z'n fooi zelf in z'n zak steekt.
Na eten lopen we nog rondje langs het water en bezoeken in water gezonken pagode. Mensen zetten kaars lampjes in het water. Gisteren was het afgeladen vol rondom het water ivm volle maan. Dus een enkeling doet het nog vandaag.
Terug in hotel, tas weer herschikken voor morgen. Weer mooie dag voor de boeg.

Liefs Wen