Rondje Hsipaw

Ik was vroeg wakker, maar niet goed geslapen. Ik ben er een paar keer uit geweest en vanochtend voelde ik me niet goed. Dus ik heb alternatief programma gekozen.

Bij ontbijt rustig aan gedaan met wat watermeloen en toast. Banaantjes mee genomen. Terug naar kamer m'n tas gepakt voor rondje omgeving. En net toen ik de deur uit liep kom ik alsnog terecht in m'n groep. Het eerste fabriekje neem ik alsnog mee. Geweldig om te zien hoe de noodles gemaakt worden en te drogen gehangen. En ondanks dat de lucht behoorlijk grijs is, weten we nu zeker dat het niet gaat regenen. Als er kans op regen is dan worden de noodles niet opgehangen. Daarna nog door naar het rijst veld waar we visser zien die op meervallen jaagt. M'n maag begint weer te rommelen dus ik besluit terug te gaan.

Net voordat ik weer bij Mr Charles (ons guesthouse) ben kom ik een school tegen. Ik sta een tijdje bij het hek te kijken. Dan komt ineens een jongetje het open maken. Ik loop richting klaslokaal en een docent begroet me. We hebben een kort gesprek. Dit is een basis school waar alle kinderen vanaf vijf naartoe mogen, gratis. Tot hun twaalfde zitten ze hier. Ze krijgen sinds de nieuwe regering ook Engels geleerd. In Hsipaw is ook een middelbare school op half uurtje lopen. Daar kunnen leerlingen erna naartoe. Ik mag in klas kijken (grade 5) waar ze Engelse les hebben. Ze vinden het echter heel spannend om m'n vragen als 'whats your name' en 'how are you' te beantwoorden. Ook de leerkrachten stellen zich voor en laten me een tijdje in de klas. Na tijdje verlaat ik de school weer. Direct daarna zie ik drie meiden in mooie plaats voor een houten huis badminton spelen. Ik moedig ze aan en krijg ineens een raket in m'n hand. Tas af en ik speel een tijdje mee. We lachen wat heen en weer maar verder communiceren is lastig. Engels zijn ze niet vaardig.
Daarna terug naar kamer. Even relaxen, maar ook niet te lang. Ik eet paar koekjes en banaan. En na toilet bezoek kan ik weer verder.
Ik ga naar de markt. Prachtig houten stalletjes onder stalen dak. Mooi schoon en super vriendelijk mensen, ook hier. En ik ben echt de enige buitenlander. Blijft bijzonder.
Nadat ik een leuk tasje heb gekocht ga ik verder. Bij Mr food kopje thee gedronken en weer toilet gang. Maar ik durf verder. Ik loop de grote straat uit en kijk ff vanachter hek naar pagoda. Even geen zin om sarong aan en schoenen uit te doen. Dan verder op zoek naar hout zagerij. School is net uit voor lunch dus veel kinderen begroet. Zagerij heeft ook pauze en de rijst molen kom ik niet tegen terwijl toch inmiddels heel eind heb gelopen. Ik vind het genoeg. Via ook niet vindbare schoen fabriekjes, brandweer terug richting Mr Charles. Toch nog even langs Mr Book om kaartje te kopen. En daar tegen over te laten voorzien van hand gelijmde postzegel bij post kantoor. En dan nu echt ff relaxen. Nog back-up gemaakt van m'n foto's (maar nog steeds niet kunnen publiceren want zelfs het internet Cafe heeft geen internet). En met WiFi in lobby m'n vorige verhaal op waarbenjij kunnen herstellen. En dan nog klein hapje genomen en even geslapen. Fijn, ik kan er weer tegen.

Fris en fruitig wakker. Dan langs de water kant gelopen, waar de armeren stenen / zand verzamelen uit de rivier. En toen m'n was gehaald, heerlijk gedoucht en tas gepakt. Tegen zeven naar lobby; we gaan samen eten. Gezellig gegeten bij Mr food. En mede dankzij rustige dag en Imodium kan ik hapje eten. En het gaat goed!

Nog paar dingen die me zijn opgevallen vandaag in vergelijking met Yangon
- de straten, huizen, gebouwen zien er een stuk schoner uit
- er rijden veel meer fietsen en brommers; minder auto's maar wel veel getoeter
- er wordt veel minder beetle nut gegeten
- om de zoveel meter is een kapperszaak
- eten kan ook in afhaal (in zakjes)
- ...

Wordt vervolgd

Tatah
Wen