Yangon, Mandalay en Hsipaw
Blijf op de hoogte en volg Wendy
07 November 2013 | Myanmar, Hsipaw
Mingalabah
Heel erg vroeg op... En daarom ook erg lang zeer duf en moe. Maar gelukkig hoeven we niet zo veel. Na opstaan laatste spulletjes inpakken en gaan; op weg naar vliegveld. Tegen vijf aangekomen en afscheid genomen van Akari (spreekt uit, Ekarie). Als dank hebben we haar Hollandse pannenlappen gegeven. We hebben alleen nog wel even moeten uitleggen wat ze er precies mee moest doen. Met groepscheckin zijn we snel door security. En wat voor een; alle dranken, zonnebrand en andere vloeistoffen mogen mee.
Boarden wordt aangekondigd met mannetje dat bord met vluchtnummer die door de ruimte loopt. Vlucht gaat redelijk op tijd. Met bus naar vliegtuig en zitten. Met dank aan m'n kleine benen want genoeg groepsgenoten zaten volledig klem. Maar de nog vrije plaatsen bij de nooduitgang mochten ze niet gebruiken. Na uurtje zijn we in Mandalay. Het is direct anders; het lijkt wel of mensen rijker zijn; anders gekleed, verzorgdere gebouwen. Bijzonder om dit verschil te zien.
Nieuwe bus, nieuwe gids. Populaire gast die z'n mond bijna niet kan houden. En dat terwijl bijna iedereen behoefte aan rust. Ik pak nog ruim 3 uur erbij. Na korte koffie pauze en prima lunch, en een lange trip door de bergen ten noorden van Mandalay komen we om half vier aan.
We verblijven bij Mr Charles. Prachtige panden met ruimte mooie kamers. Ik zet m'n spullen neer en ga direct weer op pad. Ik wil stadje verkennen. Kom bij uitgang Cora tegen en besluit met haar de omgeving per fiets te verkennen. Eerst naar paleis van de laatste Shan prins. Dit huis wordt nu bewoond door zijn neef en z'n vrouw; Fern en Donald. Fern verteld het bijzondere levensverhaal van hun groot ouders en dat van haar en haar man. Indrukwekkend!
Daarna fietsen we nog even door naar 'little bagan'. Dit ziet er uit als normale huisjes, maar wellicht kijken we verkeerd, verwachten we te veel of zien we niet al te veel meer door de opkomende schemer. De zon zakt snel dus we besluiten terug te gaan. In het donker is het geen pretje over deze wegen te fietsen. En straat verlichting is zeer schaars aanwezig.
Bij terugkomst aangesloten voor drankje bij groeps genoten waarna we besloten door te gaan naar eettentje.
Heerlijk eten maar de keuken moest toch wel echt improviseren nadat er zo wel gasten komen en ze daarvoor toch echt te weinig op voorraad hebben. Kip is op, dit wordt ei. Cola wordt nog snel bij de buren gehaald. En dit allemaal communiceren met handen en voeten want bijna niemand spreekt Engels. Wat heerlijk om dit te beleven.
En dan genieten van warme douche en ruime kamer. Ik duik zo m'n bedje in. Jammer geen internet... Maar morgen hopelijk bij internet Cafe kan ik weer iets publiceren.
En ja; de volgende ochtend lukt me dat. Na enigszins onrustige nacht in geweldige kamer rustig aan vandaag. Heb besloten wandeling te laten voor wat het is; m'n darmen moeten ff op adem komen. Dus te voet rondje Shipaw.
Tatah!
Wendy
Heel erg vroeg op... En daarom ook erg lang zeer duf en moe. Maar gelukkig hoeven we niet zo veel. Na opstaan laatste spulletjes inpakken en gaan; op weg naar vliegveld. Tegen vijf aangekomen en afscheid genomen van Akari (spreekt uit, Ekarie). Als dank hebben we haar Hollandse pannenlappen gegeven. We hebben alleen nog wel even moeten uitleggen wat ze er precies mee moest doen. Met groepscheckin zijn we snel door security. En wat voor een; alle dranken, zonnebrand en andere vloeistoffen mogen mee.
Boarden wordt aangekondigd met mannetje dat bord met vluchtnummer die door de ruimte loopt. Vlucht gaat redelijk op tijd. Met bus naar vliegtuig en zitten. Met dank aan m'n kleine benen want genoeg groepsgenoten zaten volledig klem. Maar de nog vrije plaatsen bij de nooduitgang mochten ze niet gebruiken. Na uurtje zijn we in Mandalay. Het is direct anders; het lijkt wel of mensen rijker zijn; anders gekleed, verzorgdere gebouwen. Bijzonder om dit verschil te zien.
Nieuwe bus, nieuwe gids. Populaire gast die z'n mond bijna niet kan houden. En dat terwijl bijna iedereen behoefte aan rust. Ik pak nog ruim 3 uur erbij. Na korte koffie pauze en prima lunch, en een lange trip door de bergen ten noorden van Mandalay komen we om half vier aan.
We verblijven bij Mr Charles. Prachtige panden met ruimte mooie kamers. Ik zet m'n spullen neer en ga direct weer op pad. Ik wil stadje verkennen. Kom bij uitgang Cora tegen en besluit met haar de omgeving per fiets te verkennen. Eerst naar paleis van de laatste Shan prins. Dit huis wordt nu bewoond door zijn neef en z'n vrouw; Fern en Donald. Fern verteld het bijzondere levensverhaal van hun groot ouders en dat van haar en haar man. Indrukwekkend!
Daarna fietsen we nog even door naar 'little bagan'. Dit ziet er uit als normale huisjes, maar wellicht kijken we verkeerd, verwachten we te veel of zien we niet al te veel meer door de opkomende schemer. De zon zakt snel dus we besluiten terug te gaan. In het donker is het geen pretje over deze wegen te fietsen. En straat verlichting is zeer schaars aanwezig.
Bij terugkomst aangesloten voor drankje bij groeps genoten waarna we besloten door te gaan naar eettentje.
Heerlijk eten maar de keuken moest toch wel echt improviseren nadat er zo wel gasten komen en ze daarvoor toch echt te weinig op voorraad hebben. Kip is op, dit wordt ei. Cola wordt nog snel bij de buren gehaald. En dit allemaal communiceren met handen en voeten want bijna niemand spreekt Engels. Wat heerlijk om dit te beleven.
En dan genieten van warme douche en ruime kamer. Ik duik zo m'n bedje in. Jammer geen internet... Maar morgen hopelijk bij internet Cafe kan ik weer iets publiceren.
En ja; de volgende ochtend lukt me dat. Na enigszins onrustige nacht in geweldige kamer rustig aan vandaag. Heb besloten wandeling te laten voor wat het is; m'n darmen moeten ff op adem komen. Dus te voet rondje Shipaw.
Tatah!
Wendy
-
07 November 2013 - 10:45
Tineke:
Wendy, klinkt geweldig. Fijn om met je mee te reizen. Ik krijg aziatische beelden, ben benieuwd of die uiteindelijk overeen komen met de foto's. Geniet ervan! -
07 November 2013 - 17:01
Mam En Pap:
Hoi Wen, Minga la ba: goede morgen. (Weet niet of het echt klopt, met zoveel dialecten zal het niet echt in heel Birma toepasbaar zijn)
Slim om af en toe even gas terug te nemen. Hopen dat je darmen daar goed op reageren.
Ook wij zien uit naar alle plaatjes, die straks ongetwijfeld bij al deze teksten gaan horen.
Doet je toestel het goed? Wij verwachten toch wel prachtige plaatjes met dit gereedschap.
Nou toi voor morgen, als jullie je flinke bergwandeling gaan maken. Veel plezier. Kusjes vanuit een nat en somber Groesbeek. -
08 November 2013 - 08:47
Ric:
Shipawese kok lost eeuwenoud raadsel op: eerst was er de kip, toen het ei!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
